Fryzy to jedna z najdłużej znanych ras świecie. Pierwsze wzmianki pojawiły się w I wieku naszej ery u Tacyta. Uważano je wtedy za bardzo użyteczne w armii. Ojczyzną ich jest Fryzja (oraz Wyspy Fryzyjskie) - kraina geograficzna w północnej Holandii.

          W jej łagodnym klimacie wyhodowano konia o dużych- jak na tamte czasy-rozmiarach, świetnej pracy w kłusie, łagodnym charakterze i dobrym wykorzystaniu paszy. Te zalety pozwoliły fryzom zdobyć wielką popularność w średniowiecznej Europie jako najlepsze konie bojowe. Niestety wraz ze zmianą sposobu prowadzenia działań wojennych rasa straciła na znaczeniu. Kiedy w XIX wieku nastąpiła moda na wyścigi kłusaków okazało się, że koń fryzyjski dobrze sprawdza się w tej roli. By poprawić szybkość zaczęto stosować krzyżowanie z innymi rasami i liczba czysto rasowych fryzów drastycznie spadła. Uratowali je fryzyjscy rolnicy i ich zamiłowanie do tradycji. W 1879 roku powstała Friesch Paarden Stamboek - księga stadna koni fryzyjskich i rozpoczęto odtwarzanie czystej rasy. W 1913 roku zarejestrowano tylko trzy ogiery.

          Obecnie w księgach stadnych zarejestrowanych jest około 70 tysięcy koni. Moda na fryzy powraca. Koń fryzyjski znów robi karierę już nie jako rumak bojowy czy "harddraver" (pocztowy kłusak), lecz jako luksusowy towarzysz człowieka oraz sportowiec.

          Współczesny fryz użytkowany jest na wiele sposobów. Sprawdza się jako koń spacerowy, ujeżdżeniowy, zaprzęgowy oraz w pokazach rewiowych. Świetnie nadaje się też do hipoterapii. Wysoka inteligencja i ich chęć współpracy z człowiekiem, pozwala na użytkowanie fryzów przez osoby o dużym stopniu niepełnosprawności do normalnej jazdy wierzchem. Te specyficzne cechy rasy spowodowały iż w ciągu ostatnich 20 lat Konie fryzyjskie zaczęły być hodowlane w wielu stronach świata: Ameryce Płd. i Płn., Australii, Azji, Afryce i oczywiście w Europie.